Nemaste 29 augustus

Vanmorgen was het erg haasten. Om 07.00 uur (bij jullie 3,5 uur vroeger) zou de taxi klaar staan. Vandaag vliegen we naar Varanassi. Maar..... de stroom was uitgevallen en de wekker is niet gegaan. Ik schrok om 06.45 uur wakker. Spullen in de  koffer en rennen.

Ongeveer 1,5 uur vliegen en we landen in Varanasi. Vanuit de lucht leek het heel rustig, heel groen en hier en daar huisjes. Onderweg naar ons hotel dachten we: wat heerlijk rustig hier. Niet waar, na 10 minuten belanden we weer in de drukte. Het lijkt hier wel drukker te zijn dan in Delhi. Het is heet, erg heet, er is smog en heel veel lawaai en heeeeeel veeeeel mensen. Wat ons opvalt is dat niemand ruzie maakt in het verkeer. Alles loopt kris kras of rijdt kris kras. Aangekomen in het hotel en even bijkomen. Fred is niet zo lekker. Gelukkig geen Delhi- Belly maar opgeblazen gevoel. Om 17.00 uur ben ik alleen met de gids naar de Ganga Aarti ceremonie aan de Ganges geweest. Het begon om 20.00 uur. Om een goede plek te vinden moesten we er vroeg zijn. Er bleven mensen en kinderen komen. Alle hoekjes werden gebruikt voor zitplaatsen De toeristen kregen een stoel. De ceremonie vindt elke dag bij zonsondergang  plaats. Het is een eerbetoon aan de God Shiva.

Door de hevige moesson stond het water heel hoog en waren de Ghats onder gelopen. Het water was vies door de modder in plaats van blauw. Vlak voor het eind van de ceremonie kwam de gids mij ophalen om weg te gaan. Dit was heel slim ( ik vroeg mij al af hoe het straks met de mensen massa ging). Hierna hebben we ‘s- avonds langs de bazar gewandeld. Er zijn veel zwervers en bedelaars. Mensen slapen op straat. Er wordt hier voor alle armen gezorgd, de armen willen vaak geen hulp en wonen dus op straat. Het was nog steeds erg warm en ik bleef schiet gebedjes doen met oversteken. Anouk (gids) zei: niet bang zijn, met geheven hoofd oversteken er gebeurt niets. Het is heel bizar, er wordt voor je gestopt. Dit is wel enkele millimeters voor je tenen worden overreden. Ik loop namelijk rond op mijn Hemaianas. Ook hier zitten er gezinnen op een motor, is de tuk tuk stjokvol, rijdt de marktman met zijn fiets voorbij enz. Om 20.30 uur was ik weer bij mijn lief. We zijn gaan eten. Ik weer heerlijk curry’s, naan en dahl. Fred had aardappels en kip. Ik heb verse gember aan de kok gevraagd en een theetje voor hem gemaakt. Hierna ging het gelukkig weer beter.

De volgende ochtend staat de gids om 05.00 uur klaar om weer naar de Ganges te gaan. Wat een tijd deken we allebei het is vakantie. Maar enfin we gaan weer. Hoe dichter we bij de Ganges komen hoe drukker het wordt. Varanassi is een stad die nooit slaapt. Voor hindoes is dit de meest heilige stad van de wereld. Wat voor de moslims Mekka is, is dus voor hindoes Varanassi. Pelgrims komen van heinde en verre om zich te wassen in het heilige water van de Ganges. Er komen ook mensen om te sterven. Het was een belevenis en heel mooi om te zien. De gids had een privé plek geregeld waardoor we het allemaal beter konden zien. Een ieder is daar met een eigen doel.

We slenteren verder door steegjes en straatjes. Er is veel te koop. Mala’s ( bloemen ketting)en veel spulletjes om een offer te brengen. Er is veel bewaking ook in Delhi was dat. Vooral bij de toeristische activiteiten. Uiteindelijk komen we aan bij de lijkverbranding. Er liggen veel boomstammen. Dit wordt gewogen en verkocht aan de mensen die hier met de overledenen zijn gekomen. Hier zijn alleen maar mannen. Er is geen verdriet. Wel rust. De as wordt in de Ganges uitgestrooid. De hindoes geloven in re- incarnatie en zijn niet bang voor de dood. Wanneer je tijd is gekomen dan ga je, hoe dan ook. De mensen hier zeggen dan ook , leef of morgen komt weet je niet. 

Rond 09.30 uur zijn we terug in het hotel en gaan ontbijten. Hierna een tukkie. We worden weer om 12.00 uur opgehaald en gaan naar de stad Sarnath ongeveer 8 kilometer van Varanassi.Dit is de plaats waar Boeddha ongeveer 2500 jaar geleden zijn eerste redevoering hield en de monnikenorde, de Sangha stichtte. We bezoeken nog een oude zijde fabriek waar alles nog ouderwets wordt gemaakt. Hier geen ARBO en CAO, maar oud zijn, hard werken waar alleen een ventilator iets van verkoeling geeft........

Morgen ochtend vliegen we naar Agra en gaan we oa de Taj Mahal bezichtigen.

Believe in your self en never give up, zei de gids en we namen afscheid.

alle goeds voor jullie en tot binnenkort.