Agra 31 augustus

Vandaag konden we het iets rustiger aandoen. Om 12.10 uur was de vlucht naar Agra.  We landen op een militaire basis. Weer een ervaring. Militairen , bunkers en strenge gezichten.

Onze prive chauffeur stond al te wachten. We rijden naar ons hotel ( Mangsingh Palace Hotel) neem eens een kijkje op het internet. Je voelt je hier een Maharani (koningin). Agra heeft veel prachtige gebouwen uit het Mongol- tijdperk, waaronder een van de zeven wereld wonderen, de Taj Mahal die we vanmiddag gaan bezoeken. We ontmoeten onze gids in het hotel, dit keer geen Sing maar Johnny. Hij ziet er grappig uit, heeft zijn haar oranje rood geverfd met Henna en volgens mij had hij wat lippenstift op. Hij komt ons rond 15.30 uur ophalen met de Indiaase taxi. 

We stonden al klaar en gingen naar buiten. Liepen al richting de rij tuk- tuk die stonden te wachten. Maar Jonny floot en er kwam een paard aan. We gingen met de rikjsa door het chaos verkeer naar de Taj Mahal. Jammer dat dit ritje maar kort was, ik had het wel naar mijn zin. Voor Fred was de rit lang genoeg.

Vol verwachting liepen we richting Taj Mahal. We zagen alleen nog rode stenen muren. Eenmaal binnen was het echt “wauw”.  Jullie zouden dit zelf moeten ervaren voor degene die het nogniet hebben gezien.

Sjah Jahan liet dit mausoleum tussen 1632 en 1648 bouwen voor zijn geliefde echtgenote die stierf in het kraambed. Na zijn dood werd hij ook bijgezet in deze tombe. De gehele Taj Mahal is uit wit marmer opgetrokken,echt prachtig! Het is hier zo mooi dat ik blijf fotograferen met camera en telefoon. Na een paar uur gingen we terug naar het hotel. Het was erg heet, snik heet. Johnny zei om in de bus te stappen die klaar stond, daar zaten we dan. Na vijf minuten moesten we eruit omdat de bus de andere kant van de Taj Mahal opging. En dat allemaal in de mensen massa en de hitte. Eenmaal terug bij het hotel werden we bij de ingang gestrikt voor een show. Al snel hadden we door dat het een puppet show was (poppen kast). Wij waren de enige twee en zaten dus eerste rang, er stonden maar drie stoelen. Ach die jongen deed zijn best en heeft nog getrommeld. Na een applaus gingen we naar de kamer. Douchen en eten. De volgende ochtend worden we om 05.30 uur opgehaald voor de zonsopgang van de Taj Mahal. Het vroege opstaan valt niet mee.... het was nu een stuk rustiger, heelaas geen zonsopgang omdat het bewolkt was. 

Terug naar het hotel om te ontbijten en om 09.15 uur weer klaar staan. De Chinezen gaan zelf niet zo snel van het ene naar het andere plekje. We rijden nu naar fort Agra dat vanwege zijn rode kleur ook wel het rode fort wordt genoemd. Het   Fort heeft een 2,5 kilometer lange vestigingsmuur en werd in de 16e eeuw in opdracht van de Mongoolse keizer Akbar gebouwd door ter bescherming voor zichzelf en de  stad Agra. Sinds 1983 staat het gebouw op de wereld erfgoedlijst van UNESCO met als de Taj Mahal en de ‘baby Taj’ waar we nu naar toe gaan. 

Ondertussen regent het heel hard. Er komt een heerlijke windvlaag. Mensen worden blij van de regen. Straten stromen langzaam over, zelfs uit de muren komt er water. We gaan wat shoppen met Jonny. In het winkeltje zitten een paar mannen Chai te drinken. Een ligt tussen de spullen te slapen en verderop zijn ze aan het werk. Het is erg onbeleefd om geen drinken aan te nemen, maar nu kom ik goed voor mijzelf op en zeg nee Thank you🙏 Fred durft al helemaal niet. Een van de oudere mannen vraagt of wij uit Poeldijk komen!!??? Hij heeft daar een vriend ene Kok of Cock. Als ik zijn indiaase Engels heb kunnen vertalen is Kok elektricien. Ben je in India en kent iemand Poeldijk hoe bizar.

Terug in het hotel zijn we wat gaan eten. Fred waagt zich aan de chicken burger en frech Fries. Zij zat te smullen. En ja hoor, jullie snappen het al.... na een paar uur kwam het er letterlijk aan alle kanten eruit. Veel drinken maar, niets aan de hand en ga maar slapen. Maar ondertussen was ik een beetje bezorgd. Hij doet het wel goed, genieten zonder koolhydraten op te slaan. De volgende ochtend ging het gelukkig beter. De chauffeur stond om 09.00 uur klaar. Fred mocht van mij alleen Maria kaakjes eten en water drinken.

We komen rond de middag aan in Kalakho. Kalakho ligt op het platte land. Eindelijk rust. Geen getoeter en mensen massa. We slapen in het paleis van de koning. Hij woont hier niet meer is nu een hotel (Umaid Lake Palace). Het lijkt een Frans kasteel maar dan op zijn Indiaas. We hebben tijd om te relaxen. Lezen een boek, het zwembad water is helaas warm😢 het is hier boven de 40 graden en ook hier valt de stroom om de haver klap uit.

Vanmorgen 3 september zijn we om 11.00 uur vertrokken. Dit zijn betere tijden. We verlaten het platte land Kalakho en reizen naar Jaipur, de toegangspoort tot Rajasthan. De koeien, kippen en varkens op de weg en voor de winkels  en naast je waren we gewend aan geraakt. Maar nu komen de geiten, kamelen en olifanten ook nog erbij. Je hoeft hier geen kaartje te kopen voor de zoo. Ze lopen allemaal relaxed door de straaten en schrikken nergens van. We slapen twee dagen in Park Regis Hotel in Jaipur. We hebben uitzicht op de drukke weg en horen alleen maar getoeter er staan stoelen voor het grote raam waar je uren naar buiten kan kijken. Gelukkig gaat het met Fred weer goed. Op zijn eigen verzoek moest ik vandaag een foto van hem maken en op dit blog plaatsen😱😂😂 de foto is helaas niet heel duidelijk maar Arie gaat op Safari!!

Het is hier inmiddels 20.00 uur wij gaan zo eten. We begrijpen dat het veel regent in Nederland. Dat is wel balen voor jullie! We sturen wat ☀️door.

tot binnenkort, liefs van ons